Wędzimy szprotki czyli jak uwędzić najmniejszą rybę.
Podstawą wędzenia jest dym, który nadaje odpowiedni aromat i lekko ogrzewa rybę. Wędzone potrawy mają nim przesiąknąć. Do wędzenia najlepiej używać drewna drzew liściastych. Do ryb szczególnie polecana jest olszyna lub buk. Więcej na temat drewna do wędzenia znajdą Państwo w naszym artykule – „Jakie drewno do wędzenia wybrać?”
Swoją przygodę z domowym wędzeniem warto zacząć od szprotek. W latach przedwojennych szprot był najważniejszym gatunkiem ryby wędzonej w Polsce. Jego przygotowanie zajmuje stosunkowo niewiele czasu i nie jest pracochłonne.
Szprotki mają dużo białka i kwasów omega-3. Są bogate w wapń i ubogie w rtęć pochodzącą z zanieczyszczeń, zawierają dużo witaminy A i D.
Przygotowanie:
Szprotek nie musimy patroszyć, wystarczy umyć je w czystej wodzie.
Świeże, umyte szprotki zanurzamy w 20% roztworze solnym na około 20-30 minut, w zależności od ich wielkości. Jeżeli chcemy uzyskać dodatkowy aromat to do solanki możemy dodać dodatków suszone zioła. Po wyjęciu z solanki szprotki płuczemy czystą wodą i wieszamy lub kładziemy do obsuszenia w zacienionym i przewiewnym miejscu lub dokładnie wycieramy papierowym ręcznikiem.
Szprotki najlepiej wędzić metodą na gorąco.
Etap I: przez pół godziny trwa osuszanie w temperaturze około 50 st. C.
Etap II: trwa od 1 do 3 godzin i zależy od wielkości ryby. Należy podwyższyć temperaturę do około 60 st. C i co pewien czas sprawdzać, czy tłuszcz nie wytapia się zbyt intensywnie.
Etap III: trwa 15-20 minut. W tym czasie temperatura powinna wynosić do 70-90 st. C.
Gorące ryby serwowane zaraz po uwędzeniu są najsmaczniejsze. Nieodłącznym partnerem wędzonej ryby jest cytryna, która dodatkowo podkreśla jej smak.
Jeśli chcemy zachować uwędzone ryby na później, należy zadbać, aby dobrze przestygły w przewiewnym miejscu. Potem przechowujemy je zawinięte w pergamin.